داشتن یا بودن

به این نتیجه رسیدم که تا جایی که می تونم تاریخ رو از روی دی وی دی های مستند که به مدد تکنولوژی در دسترس هستند ،یاد بگیرم. اینطوری هم دروقت صرف جویی میشه و هم با تصویر بهتر یاد می گیرم. و بعد هم نکته هایی رو که برام جالبه اینجا بنویسم.

بعد از دوسال که دستم به این امکانات کتابخانه ای رسیده بود و همینطور به وقت آزاد، اونقدر هل شدم که یکدفعه شونصدتا کتاب سفارش دادم. آخه خیلی کتابها بود که می خواستم بخونم. مثل نداشته ها و ندید بدیدها شده بودم. البته اطلاعات غلط و شاید هم کم تجربگی من به جمع شدن اون همه کتاب بدون اونکه وقت خوندنشون رو پیدا کنم هم منجر شده بود. آخه در سایت سفارش کتاب که به کتابخانه های سراسر کانادا وصل می شد ، نوشته بود که زمان دریافت کتابها تا دو ماه هم ممکنه طول بکشه. اینه که منه قرنها کتاب نخونده ، بدون توجه به اینکه شاید این زمان تقریبی باشه مثل نقل و نبات کتاب سفارش دادم. بعد هم که هنوز پنج روز نگذشته سیل کتاب بود که سرازیر شد و من بالاخره فهمیدم که چه اشتباهی کردم!!!! البته من اعتقاد دارم که میشه چند کتاب رو هم زمان خوند؛ درست مثل اینکه میشه چندین برنامه تلوزیونی رو در یک روز دنبال کرد. کافیه بسته به حال و هوامون انتخاب کنیم که کدوم کتاب رو می خوایم بخونیم.

اینها رو که می نویسم باز یاد کتابخانه های ایران می افتم. هرگز تصورش رو هم نمی کردم که تو خونم بشینم و کتاب سفارش بدم و مجانی بیاد نزدیکترین کتابخونه محل زندگیم. اصلا فکر نمی کردم کوچک بودن شهر و کمی تعداد کتابخانه های شهر نتونه مشکلی ایجاد کنه. برای من که حتی توی پایتخت ایران برای امانت کتاب مشکل داشتم حالا اینجا مثل بهشت میمونه.

وباز یادم میاد که این اعتیاد من به کتابها چطور منو هر هفته می کشوند انقلاب روبروی دانشگاه و چطور به همون تناوبی که بعضیها لباس می خریدندو کیف و کفش ، من کتاب می خریدم ودرست مثل همونا که سالی یکبار هم لباسشونو نمی پوشیدند ، اونها رو نمی خوندم. نمی دونم این چه اعتیاد عجیبی بود. هنوز هم در خانه پدری کتابهای نخوانده من خاک می خورند. یعنی خیلی بد است؟

اما بالاخره با خودم عهد کرده ام تا وقتی چنین سرویس خوبی برای دریافت کتاب دارم ، کتابی نخرم. البته جهانبینی جدیدم و شاید تجربه باعث شده که اصلا نخواهم که کتابی را داشته باشم. تملک و داشتن دیگر من رو ارضا نمی کنند.